Maandag 22 januari verwelkomden de vliegvissers Pieter-Bas Broekx van de Vis Technische Dienst voor een lezing Hogere Viskunde.
Met een volle zaal voornamelijk bestaande uit vliegvissers maar ook enkele roofvissers, hadden we een succesvolle avond.
Hieronder de aantekeningen van onze voorzitter Jan Langelaar
Enige notities naar aanleiding van de lezing door Pieter Bas Broeckx op de bijeenkomst van de V.V.A. Kennemerland d.d. 22 januari 2024.
De inleiding maakt duidelijk dat deze bijeenkomst ontstaan is uit de vraag hoe het komt dat het soms zo is, dat twee (vlieg)vissers in hetzelfde water met hetzelfde materiaal een groot verschil zien in hun vangstresultaten.
Het antwoord daarop zou moeten komen door de lezing van aquatisch ecoloog, sportvisser en visgids Pieter Bas Broeckx met de pakkende titel:
”Hogere Viskunde”!
Pieter Bas begint zijn verhaal, dat verduidelijkt wordt met beamer beelden.
Als jochie zat hij al achter karpers aan.
Later ging hij zich meer richten op de roofvissen en speciaal op grotere baars.
Nederland is in de loop der jaren door het bestrijden van fosfaten in het water één van de beste baars vislanden in de wereld geworden.
Door de jaren heen werd het water steeds helderder.
Ook de komst van exotische invasieve soorten (soorten die eigenlijk niet inheems zijn) zoals de driehoeksmossel (waterzuivering) en de zwartbek grondel (prooidier voor de baars), zijn hierbij erg belangrijk geweest.
De grotere baarzen gaan in de winter graag naar dieper water(een meter of 5) in verband met de daar heersende constante temperatuur.
Daarbij komt dat de jagende aalscholvers niet zo diep kunnen komen!
Ze liggen daar heel rustig als in een soort “winterslaap”.
De vrouwtjes soms wat minder diep, dat zou te maken kunnen hebben met de druk van de kolom water boven ze en de aanwezigheid van kuit.
In maart/april komt er dan wat meer leven in de brouwerij en volgt de paaitijd.
Pieter Bas geeft ons aan dat er op het internet hierover meer te zien is door op youtube te kijken naar VisTD.
In het algemeen kan gezegd worden dat de kans op visvangen groter wordt wanneer je rekening houdt met de plaats waar je gaat vissen.
Daarbij moet je vooral denken aan beschutte plekken, zoals een duiker of een bruggetje in de polder o.i.d.
Verder geeft hij aan dat zijn visie op “Hogere Viskunde” niet echt wetenschappelijk onderbouwd is.
Uiteraard maakt hij gebruik van zijn kennis op het gebied van de aquatische ecologie, maar het vangen van vis heeft veel meer te maken met het op de juiste manier imiteren van voedsel, het presenteren van die imitatie en het gedrag van de vis.
Daarbij onderscheidt hij passief-, actief- en opportunistisch (vis)gedrag.
De vis is passief wanneer die zich “niet lekker”voelt door verandering (weer, wind, luchtdruk etc.)
De vis staat dan “UIT”.
Gemaakte onderwater films hebben aangetoond hoe bijv. een snoek passief kan liggen: languit gestrekt horizontaal, maar ook actief en zelfs opportunistisch met de kop iets naar boven gericht, klaar om een schot op zijn prooi te ondernemen.
Blijf al vissend niet te lang hetzelfde proberen.
Varieer in snelheid van strippen, de diepte waarop je vist, het patroon waarmee je vist en de kleur daarvan.
De kunst voor ons als vissers is om “onze”vis te triggeren zoals je een hond of een kat kunt activeren om actief te worden en te gaan jagen.
Daarbij maakt de kleur of de vorm van de prooi soms niet uit zoveel uit.
De presentatie van die prooi door de (sport) visser is het allerbelangrijkste!
Daarin ligt het geheim van de “Hogere Viskunde”
Na de pauze wordt er uitgebreid gebruik gemaakt van de mogelijkheid om van gedachten te wisselen over de inhoud van de lezing en vragen te stellen.
We zien terug op een zeer geslaagde avond.